ALDI BİR KÖYLÜ KADIN !
Biz yetiştiririz beyim
Keskin kokulu naneleri
Topacık bamyeleri
Kan kırmızı domatesleri
Toprağın koynuna veririz
Sessiz tohumları...
Sessiz dilekleri...
Türküler çığırırız günaşımında
Sular, gözüne bakarız
Çatlar tohum
Sesinde kulaklarımız
Boy atar yeşil
Çiçek açar döl verir
Anamızdır toprak
Asla kırmaz bizi.
Biz doğururuz beyim
Bacakları bitişmeyen bebeleri
Sütümüz akar dere gibi
Sonu arkası olmaz
Emer bebelerimiz büyür
Kök salar
Çınarlar misali
Bu toprağı severiz beyim
Üzerindekiler bizim
Altındakiler de
Biliriz nereden geldiğimizi
Doğurganlığımızı topraktan aldık
Sevgimizi, acımızı, çilemizi
O bizi doğurdu
Biz onu doğurduk
Uzun kış geceleri
Kısa yaz geceleri
Bulamazsın böyle güzelini beyim
Domatesin, nanenin
Güneşin sıcağı içinde
Suyun tadı
Toprağın kokusu içinde
Kopardım bahçemin en güzel yerinden
Birkaç kuruş ev gideri
Bir de tülbentlik için
Satarım bu pazaryerinde