ALDI NAYLON EŞYA SATAN ADAM !
Ne yapayım imanım ?
Gönlümce değil ama
Zaman değişti
Pişmiş topraktı sattıklarımız
Devir naylon devri
Zora gelmez
Sıcakta durmaz
Yumuşak, yanpiri
Şimdiki zaman böyle imanım
Aynı insanları gibi
Eskiden böyle miydi ya imanım ?
Her şeyimiz topraktı
Güvecimiz, destimiz, kabımız
Tutunca gelirdi eline
Tadına tad katardı
İçine koyduğun emanetine
Ne buzdolabı vardı
Ne derin dondurucu
Koyardık destiye suyu
Mübarek buz olurdu
Başkaydı aşımızın tadı
Pek özenirdi anam
Oğlak eti, patates, ıska soğan
Doldururdu güveci ağzınca
Ocağa koyardı sabahtan
Altında ufacık bir ateş
Zaman dururdu güveçte
Güveç sabırlı
Hep aynı ses, tıkırdayan
Akşam olunca imanım
Aşımız sofraya gelince
Açılıverince kapak
O ne koku
O ne lezzet
Her lokma derman
Zaman gelip geçiyor be imanım
Değişmeyen yok bu dünyada
Giden eski
Gelen yeni
Hangisi kötü ?
Ya da iyi ?
O sana kalmış
Seç istediğini..