Geçip  gitme  ikigözüm

Nerde  bulacaksın  böyle  pekmezi  ?

Almazsan  alma

Lâkin  bir  tat  ucundan

Yapışsın  dilin  damağına

Ağzın  tatlansın

Daha  güzelini  ararsan

Başka  yerde  bulamazsın

Üzüm  bizim  ikigözüm

Bağ  bizim

Nur  içinde  yatsın

Dikmiş  dedelerim

Emek  vermiş,  büyütmüş

Tam  kırk  çeşit  üzüm

Geçmiş  kuşaktan  kuşağa

Ata  yadigârı  olmuş

İçene  ab-ı  hayat

Devadır  pekmezim

Yaban  eli  girmedi  ikigözüm

Kendim  yaptım 

Kükürtünü  serptim

Belledim  bağımı

Her çiğ  düşende

Tek  tek

Yanağındaki  benleri  saydım

Gelince  vakt-i  zamanı

Topladım   salkım  salkım 

Ezdim  üzümümü

Özünü  aldım

İçine  saldım  toprağını

Arındırdım  bir  güzel 

Tadına  tad  kattım

Vurdum  kazanı  ocağa

Yaktım  altını

Nur  yağdı  bizim  bağa

Ateşin  koynuna  saldım

İlaç  bu  pekmez  ikigözüm

Her  damlası  şifa

Birebir  kansızlığa 

Aslı  şifalı

Bünyeyi  güçlendirir

Beyine  yararlı

Büyüyen  bebelere  şart 

Daha  ne  diyeyim  ikigözüm

Su  yerine  almalı

Elinden  geldiğince  iç  ikigözüm

İçir  yakaladığına...

Eğer  işe  yaramasaydı

Çoktan  giderdi  öbür  tarafa

Her  gün  bir  maşrapa  içer 

Baston  elinde  ya

Maşallah  pire  gibi

Bizim  beybaba !