ALDI PAZAR TAŞI !
Dururum bu köşede nicedir
Yitmiş unutulmuşum
Ne zamandır bilemem
Bakarım Eğirdir Gölüne
Yorgun kalenin dibinden
Bakarım bu pazara
Zamanın ötesinden..
Ekmek derdinde
Dedesi, ninesi, torunu
Çocukların çocukları bile
Tezgah açtı bu pazara
El işi, göz nuru
Alın teriydi getirdikleri
Belki biraz acı, hüzün vardı
Belki de neşe, sevinç
Yaşayıp belli etmedikleri
Ama buradaydı her pazar
Duyguları, sesleri
Düşünür müsün insanoğlu ?
Tezgahtım ben de eskiden
Nice domates, patlıcan, biber
Bakır kap, kepçe geçti üzerimden
Nice gözyaşı düştü üstüme
Nice umut düştü
Yosun oldu gözyaşları
Umutlar ise su
Bundan yosun dolu her yanım
Su aktı gitti
Sel oldu göle doğru
Yaşamak insana
Beklemek bana özgü